Γλυκό του κουταλιού βύσσινο

      Κλασσική παράδοση η παρασκευή γλυκών του κουταλιού από τα πολύ παλιά χρόνια μιας και είναι τα μόνα γλυκά που μπορούν να διατηρηθούν χρόνια αν κλειστούν αεροστεγώς.Προσωπικά κάποια γλυκά του κουταλιού μ' αρέσουν πάρα πολύ και μπορώ να τρώω συνέχεια.Το καλύτερο για μένα είναι
το βύσσινο.Έρχεται πρώτο στις προτιμήσεις μου και κερδίζει πανηγυρικά τη σύγκριση με τα υπόλοιπα.Μετά μ' αρέσει πολύ το κυδώνι, το κεράσι, το τριαντάφυλλο και το σταφύλι.Τα υπόλοιπα δεν τα συμπαθώ καθόλου είτε μου πικρίζουν είτε δε μου αρέσει η υφή τους.
      Αποφάσισα λοιπόν και εγώ να δοκιμάσω να φτιάξω το αγαπημένο μου γλυκό του κουταλιού βύσσινο.Περίμενα πως και πως να βγουν τα βύσσινα να πάρω να φτιάξω για πρώτη φορά .Η αλήθεια είναι ότι είναι κάπως τσιμπημένη η τιμή τους αλλά το αποτέλεσμα νομίζω ότι σε ανταμείβει.Το πιο δύσκολο κομμάτι όλης της διαδικασίας για μένα ήταν το να βγάλω τα κουκούτσια γιατί δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο με τα παιδιά.Είπα λοιπόν να τα καθαρίσω ενώ θα κοιμούνται το μεσημέρι.Για κακή μου τύχη όμως ο μικρός ξύπνησε και 3 φορές ενώ τα καθάριζα και έτσι μου πήρε πολύ παραπάνω χρόνο απ' ότι θα χρειαζόμουν κανονικά.Αν εσείς έχετε κάποιον να σας βοηθήσει,γιατί είναι και λιγάκι βαρετό είναι η αλήθεια,ακόμα καλύτερα .
      Το καθάρισμα το έκανα με τον κλασσικό τρόπο με ένα συνδετήρα(μπορείτε και με τσιμπιδάκι για τα μαλλιά) γιατί το ειδικό εργαλείο για τα κουκούτσια δεν το έχω αλλά καλύτερα κιόλας γιατί το εργαλείο ανοίγει 2 τρύπες και έτσι το σιρόπι δεν εγκλωβίζεται στο εσωτερικό του όπως γίνεται με το συνδετήρα ή το τσιμπιδάκι που ανοίγει μόνο μια τρύπα.
       Ας ξεκινήσουμε όμως τη συνταγή μας


Υλικά
3 κιλά βύσσινο
2,7 κιλά ζάχαρη
1 ποτήρι νερό
2 κουταλιές της σούπας χυμό λεμόνι


Εκτέλεση
   Βγάζουμε τα κοτσάνια από τα βύσσινα τα πλένουμε καλά και τα στεγνώνουμε λίγα λίγα με χαρτί κουζίνας.Να προσέξουμε να μη μείνουν καθόλου νερά .Εγώ τα άφησα λίγη ώρα με χαρτί πάνω κάτω για να στεγνώσουν τελείως.Τα βάζουμε σε μια λεκάνη και αρχίζουμε το ξεκουκούτσιασμα.Εγώ αυτή τη διαδικασία την έκανα πάνω από την κατσαρόλα που θα έβραζα το γλυκό μου για να πέφτουν όλα τα ζουμιά μέσα.Τα κουκούτσια τα βάζουμε σε μια λεκανίτσα μικρή .Αφού τελειώσουμε με αυτή τη χρονοβόρα διαδικασία ρίχνουμε το ποτήρι με το νερό μας στη λεκανίτσα με τα κουκούτσια και ανακατεύουμε.Εν τω μεταξύ ρίχνουμε πάνω από τα βύσσινά μας τη ζάχαρη και έπειτα ρίχνουμε και το ζουμί από τα κουκούτσια αφού σουρώσουμε για να μην πέσει κανένα κουκούτσι.Κουνάμε λίγο την κατσαρόλα να ανακατευτούν τα βύσσινα με τη ζάχαρη.Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και τα αφήνουμε όλη νύχτα. Το πρωί ανακατεύουμε απαλά απαλά με μια κουτάλα να διαλυθεί η ζάχαρη τελείως.Βράζουμε το γλυκό μας σε μέτρια φωτιά .Ξαφρίζουμε συνέχεια το γλυκό και το αφήνουμε να βράσει μέχρι να δέσει .

     Το γλυκό έχει δέσει όταν ρίχνουμε μια σταγονίτσα σε ένα πιατάκι και δεν απλώνει η σταγόνα.Καλό είναι να το ελέγχουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα γιατί άμα βράσει παραπάνω απ' όσο πρέπει μπορεί να καραμελώσει πολύ το σιρόπι μας και το χρώμα του γλυκού από βυσσινή - κόκκινο να αρχίσει να γίνεται καφέ-κόκκινο.Λίγο πριν δέσει το γλυκό ρίχνουμε και το λεμόνι.
     Βάζουμε το ζεστό γλυκό σε ζεστά βάζα αφού τα έχουμε αποστειρώσει πρώτα,τα γεμίζουμε μέχρι πάνω με το βύσσινο και το σιρόπι και τα κλείνουμε καλά.Για να κλείσει τώρα αεροστεγώς τα γυρίζουμε ανάποδα και τα αφήνουμε έτσι μέχρι να κρυώσουν.

    Έχει κλείσει αεροστεγώς όταν το καπάκι μας είναι κυρτό προς τα μέσα.Αεροστεγώς διατηρούνται σε θερμοκρασία δωματίου για πάνω από χρόνο σίγουρα.Όταν ανοίξετε κάποιο βάζο καλύτερα διατηρήστε το στο ψυγείο μετά,ειδικά το καλοκαίρι που κάνει ζέστη.

    Όσο σιρόπι περισσέψει γίνεται πρώτης τάξεως βυσσινάδα.Φυλάξτε το και αυτό σε βάζα αεροστεγώς όπως το γλυκό μας και κάθε φορά που θα θέλετε λίγη βυσσινάδα βάζετε 3-4 δάχτυλα σε ένα ποτήρι και συμπληρώνετε με νερό.

     Καλή επιτυχία σας εύχομαι και περιμένω εντυπώσεις και τυχόν απορίες.

Φιλικά